SER O QUE SOU
Pontevedra, ao 3 de agosto.
Mírame coa lus dos teus ollos fondos,
Arrinca de min a tristura acumulada.
Dime palabras de amor, que enchan
A valeiridade que eu sinto.
Sembra en min semillas de ledicia viva,
Arrrrinca deste corazón a ferida dorosa,
Dame un cachiño do teu sorriso,
Ascendeme no me cor a chama leda,
Quera contigo latexar ledicia,
Dame, de novo, un cachiño da túa ledicia,
Sumiso estou a tí, as túas verbas verdadeiras,
Sumiso estou ao teu querer e amar.
O tempo pasa bulindo
A velocodade do tempo non é baixa.
A vida vaise pasando
E o corazón segue latexando
Pontevedra, ao 3 de agosto.
Mírame coa lus dos teus ollos fondos,
Arrinca de min a tristura acumulada.
Dime palabras de amor, que enchan
A valeiridade que eu sinto.
Sembra en min semillas de ledicia viva,
Arrrrinca deste corazón a ferida dorosa,
Dame un cachiño do teu sorriso,
Ascendeme no me cor a chama leda,
Quera contigo latexar ledicia,
Dame, de novo, un cachiño da túa ledicia,
Sumiso estou a tí, as túas verbas verdadeiras,
Sumiso estou ao teu querer e amar.
O tempo pasa bulindo
A velocodade do tempo non é baixa.
A vida vaise pasando
E o corazón segue latexando
No hay comentarios:
Publicar un comentario