VENTO

SER O QUE SOU

Pontevedra, ao 30 de xulio de 2010

 

 

               

 

              VENTO

 

 

 

 

Vento intermitente, agarigáme esta cara espida,

 

Vento, insufla a vela branca na

 

Súa redondez, casi permanente.

 

Vento, para que che quero vento,

 

Para pentear as follas verdes das arbres longas,

 

Sufla vento importante, enerxía do Deus Eolo.

 

Potente, soberano, movedor das aspas ríxidas

 

Dos muiños de vento; enerxía limpa,

 

Vento, ¿Para que che quero vento?

 

Para mirar os cabelos loiros da miña amada

 

Porse a disposión da súa  forma sutil

 

E deliciosa. Quéroche vento,

 

Para mirar as crines das ondas mariñas

 

En movemento; escuma e moito vento.

 

 

 

             Miguel   Dubois.