ADICO ESTE POEMA A VERÓNICA GUERIN

RONNIE

VERÓNICA GUERIN
RONNIE Este poema adicada a Verónica Guerin, Ronnie, periodista irlandesa.

Pontevedra, ao 4 de maio de 2010.

Coraxe dabondo e valentía suprema e persintente

Na percura da verdade oculta da maldita hipocresía

Gardada nas gavetas do esquenzo permitido

Non non acougou có medo paralizante nunca xamáis; sempre,

Foi valente clara e decisiva e constante,

Diante dunha mafia tremenda amiga da fonda morte,

Das armas de matar pola tolemia dos narcotraficantes.

Loitou atá o derradeiro momento da súa vida ,día a día,

Entrevista a entrevista,

Preguntando polos barrios baixos dublineses

Interrogando aos camellos matarifes,

E a xuventude doblegada a unha xiringa asasina

Perseguida constantemente,

Maltratada polo Gran Capo

Posuidor da Masión Debida

Posuidor de fermosos cabalos

Gañados a conta da saúde pública e xuvenil.

Atacada na súa casa, soia, Verónica

Por un maldito pistoleiro asasino

No que a vida, de feito espantoso

Quitáronlle, como quen arrinca

A un ser humano vital e elemental

Da plea laboura a prol da integridade da verdade.

Envexa dos que dicían que os seus,

Eran os seus amigo. Eran só envenxa

Do que ela podeu desafiar, o medo isolente

Ferida de bala fría ou brutalmente baticada,

Polo que executaba as ordes do mal vivo.

Dirixente da maldade e da perversidade,

Consumindores sustancias estupacientes

Facían as noites e días máis perversos.

A xornada laboral era inesgotable e

Revisar arquivos longos ou sen fin.

De pasantes de información segreda,

Enlace informativa, ponto medio

Da cadea transmisora en comunicación plena.

A información saía no diario dublinés

The Sunday Independent,

A mafia, de novo ameazaba a Ronnie,

De espíruto xeneroso ao servivio dos demáis.

Unha muller non exenta de beleza femenina .

Ronnie, quitaba a información dabondo

A Mafia, de novo, voltaba á lingoaxe amedrantador,

Cando na década do mil novecentos noventa,

Ao ano dous mil, pretendía facerse cargo

Das finanzas dublinesas Os Capos de Dublín

Xoves condeados a morte ou a longa adicción

Polo tráfico das tremendas drogas mortais.

Días de acoso e ameazas de morte continuamante

Mais Ronnie, non abandoada

Ó descubrimento da verdade, a lus agachada

A lus da verdade brillante

A medraxe dos capitais dos capos dublineses.

Namentras Ronnie seguía coa su carreira de averiguacións,

Ata que un día tremendo un motorista asasino

Totalmente cuberto da cor da morte disparou e asasinou

A Ronnie, no seu coche aos arredores

De Dublín Capital.

Considerado tan acto criminal

Como un crimen a Democracia de Irlanda.

A loita rematou nun crime horroroso,

Morreron xoves dando o seus seres a substancias oscenas.

Caeu a tristura longa dun silenzo perpetuo e consentido

Sairon filmes, libros e artigos

Sobre Ronnie. Dou a súa vida

Aos outros que por eles loitaba.

Deixou, por sempre, ao seu neno pequeno,

E a seu amado marido.

Ronnie xa non está eiquí non mundo vivo,

Pasou ao descanso total e absoluto.

Xa non escoitamos a súa voz verdadeira,

Dou a vida pola liberdade de expresión

Dou a vida para calmar a dor dos desaucidaos

Consumidores de drogas fatales.

Os tremendos capos do mal

Non dubidaron de rematar coa liberdade de expresión

De Ronnie: Deixou a súa vida no combate da mesma vida.

Miguel Dubois

Veronica Guerin, nacida en Dublín o día 5 de xunio de 1958. Tivo cuatro hirmáns más. Foi a Escola no mesmo Dubín. Estudou, posteriormente Contabilidade e Investigación no Trinity College, lugar de estudio de tantos irlandeses, cómo Oscar Wilde, o Samuel Becket. Ronnie, Verónica Guerin, fundou unha compañía de Relacións Públicas, antes de xunguirse, ao Sunday Bussiness Post e ao Sunday Tribune. En 1994, comezou a escribir sobre sobre ese fenómeno tremendo do Crimen Organizado irlandés para o diario Sunday Independent. Ronnie foi unha Mae de Familia que se sinteu, conmocionada polos estragos que a droga facía. Foi unha muller guapa e xove . Non lle chegaban as explicacións oficias ou a lexislación vixente, que podería ser un porto franco para os narcos. Atopará incompresión polas autoridades políticas, da propia policía e de compañeiros de profesión e da súa familia. Trátase dunha muller nun mundo de homes, dunha persóa anticonvencionalista nun ambente conservador, dunha Mae de Familia que está a descoidar aos seus a prol da súa tarefa investigativa . En máis dunha vez estivo a pundo de deixalo, mais non foi capaz, porque estaba na convicción de que a súa laboura ía axudar ao seu pais, e así foi. Verónico Guerin, será agoro un novo icono, según as palabras de Aengus Fanning, o seu ex-xefe e editor do Sunday Independent. Seu monumento conmemorativo está no famoso, Dublin Castle, monumento fundamental e histórico da cidade dublinesa. Ronnie simboliza a coraxe e a valentía. Como muller logrou triunfar no mundo dos homes. Pola súa causa, cambiou a lexislación penal de Irlanda, que determinou que o traballo policial, se non más doado, si máis efectivo. Para o seu irmán Jimmy Guerin, a lembranza de Ronnie sempre estará presente na súa ente. Comenta Jimmy: estabamos, sempre, moi xunguidos pero, a verdade é que todos perderon a alguén: maes, fillas, hirmáns, hirmás, maridos, esposas,fillos as súas mais. Un bota en falla a diversión e a tolemia total que ela imprimía en calquera festa ou reunión Verónica estaba para todo aquelo que nos necesitabamos. Ao servizo dos demáis. Ronnie ía moito máis aló de todo eso. Para no ser descubierta utilizóu diferentes pseudónimos. Como consecuencia de lo escrito en el periódico, recibíó diversas amenazas de morte. El día 30 de xaniro de 1995 dérronlle un tiro nunha perna. A pesares do acontecido siguíu coas investiagacións, apoiada cun sistema especial de seguridade instalado polo diario The Irish Independent, para protexela a súa integidade. O día 13 de setembro de 1995, o criminal convicto, John Gilligan, atacóuna namentras Ronnie pretendía entrevistala. Este secuencia aparece na película e é brutal. O fillo de Ronnie, también, foi ameazado e La Garda Síochána, La Policía de Irlanda, ofreceulle escolta as 24 horas do día, pero ella rexeitóuna. O día 26 de Xunio de 1997, cando Ronnie conducía su coche por la M7, cerca de Newlands Cross, uns poucos kilómetros ás aforas de Dublín, cando se parou nuns semáforos, unha moto, que estivera a seguirlle, púxose a súa altura. e un dos motoristas disparánlle a Ronnie, repetidas veces. Foron seis disparos que a firen de xeito fatal. O asasinato foi calificado polo Taiseach John Burton, como un ataque a a democracia. Verónica Guerin fue premiada con el International Press Freedom Award, curiosamnte, concedido a unha muller.