SER O QUE SOU
Na memoria de Gregoria Peces Barba.
Persoa grata con faciana serena,
*TOPS..TRIBUNAIS de ODE PÚBLICO
Pontevedra, ao 24 de xullo de 2012
Na memoria de Gregoria Peces Barba.
Sempre é difícil ter que dicir adeus,
Deixar o Mundo e afastarse na Illa Senlleira,
Deixar o Mundo e afastarse na Illa Senlleira,
Onde o silencio habita e é longo e prolongado.
Cumpleu coa súa vida, de xeito espléndido,
Home loitador, denunciante de tantas inxustizas,
Naqueles tempos do abuso e do desamor denigrante,
Proceso de Burgos ou Tribunal dos Excesos,
Excesos dictatoriales ou ordes inxustas,
Cumpleu coa súa vida, de xeito espléndido,
Home loitador, denunciante de tantas inxustizas,
Naqueles tempos do abuso e do desamor denigrante,
Proceso de Burgos ou Tribunal dos Excesos,
Excesos dictatoriales ou ordes inxustas,
Aqueles horrendos *TOPS,
Aquel os consellos de guerra,
Que remataban con morte segura,
Ao preso collido co suma precisión,
Presa concisa e constante,
Xuíces de negro vestidos,
Negras togas coma
O negro carbón
Que os sacrificados mineiros,
Nas paredes negras de carbón
Rabullan con afiados picos.
Tribunais que erades o limiar
Da negra morte por anuncio próximo.
Gregorio Peces Barba Martínez
Tiña por benquerido traballo
Abrir vieiros para liberdade secuestrada,
E que logo, fixera máis xusta
A sociedade ditatorial inxusta,
E que logo, fixera máis xusta
A sociedade ditatorial inxusta,
Con mazo de ferro duro e frío,
Fragua do ferro líquido,
Entregado á loita e amigo da liberdade,
Entregado á loita e amigo da liberdade,
Persoa grata con faciana serena,
Aberto á plenitude do sorriso amplo,
Expresión de bondade constante,
Con faciana paternalista,
Que infundía confianza
Ao máis ruín penalista.
Avogado da grata verdade,
Defensor dos inxustamente con deados,
Avogado da grata verdade,
Defensor dos inxustamente con deados,
Por mor dun ditador de corazón de ferro,
Naqueles tempos de dura ditadura.
Gregorio ían abrindo as fiestras semiabertas,
Polas que penetraba un osíxeno puro e limpo,
Que facía máis doado,
Vivir na liberdade secuestrada.
Fundador con Joaquín Ruíz Jiménez,
Naqueles tempos de dura ditadura.
Gregorio ían abrindo as fiestras semiabertas,
Polas que penetraba un osíxeno puro e limpo,
Que facía máis doado,
Vivir na liberdade secuestrada.
Fundador con Joaquín Ruíz Jiménez,
Daquela Esquerda Democrática,
Que finalizou có seu achegamento,
Ao Partido Socialista Obreiro Español.
Fundador daquela marabilloso revista
Cadernos para o Diálogo,
De artigos densos e fondos,
Naqueles tempos de Allo Branco,
Trunfo ou o Vello Topo.
Os sete constitucionalistas,
Entre eles Peces Barba Martínez,
Foron os creadores da Constitución Española,
Ponte da ditadura horrenda a democracia plena,
Xuntos todos e de diferentes ideoloxías,
Abriron a Porta da Liberdade,
A desexadate democracia, denantes roubada,
Polo poder ditatorial dunha sociedade tremenda,
Que fixo preso a Gregorios Peces Barba,
Licenciado en Dereito pola Universidade
Complutense de Madrid,
Doutor Cum Laude,
Pola tese sobre Jacques Maritane,
Estudante posterior na Universidade
De Estrasburgo, coa especialade
De Dereito comparado.
Presidente do Congreso dos Deputados
Profesor de Dereito,
Reitor da Universidade Carlos III,
Premiado e laureado, mais homilde
Servidor do seu Pobo,
Loitador constante polo ben común.
Bon xogador de dominó,
Naquela Ribadesella de descanso.
Miguel Dubois
*TOPS..TRIBUNAIS de ODE PÚBLICO
No hay comentarios:
Publicar un comentario